recensie

The Sound We See / A Rotterdam Symphony

The Sound We See / A Rotterdam Symphony een film gemaakt door  A-Yi Kah, Jonathan Brito, Loes van Dorp, Zara Gerrard, Vijal Leocadia, Sarojini Lewis, Aron den Boer, Fairoel Loonstra, Sabine Loonstra, Nelson Lopes, Tarik Aouragh,Jennifer Maasdamme, Emre Macit, Kinko Mayerhold, Zhang Yan, Loel Vellekoop en Dennis van Vreden.

 

Ik heb deze film al een tijdje geleden bekenken in Rotterdam, op de première in een kerk. Het is een film over de 24 uur in de bruisende stad Rotterdam. Iedere minuut van de film laat een ander uur zien in de stad. Iedere minuut verschijnt er dus een nieuwe locatie met een nieuwe gebeurtenis.

De film is door verschillende mensen gemaakt iedereen kreeg een minuut of meer aangewezen om te filmen. ze kregen daarbij ook een uur die deze minuut zou representeren. Door het gebruik maken van meerdere mensen kan je ook zien hoe mensen de stad zien, de een ziet gebouwen de ander weer mensen.

Het is al weer een tijdje geleden dat de film gemaakt werd, in 2012 om precies te zijn. Alle stukjes zijn gefilmd met een oude camera waardoor je een heel mooi beeld kreeg en alles oud en rustig leek. Bij de première waren muziekanten ingehuurd. Deze muziekanten maakte live muziek die ze zelf met de filmers hadden gemaakt. Het was een erg mooi effect om live muziek te hebben. Ze hadden dit deels ook gedaan omdat ze met de oude camera’s geen geluid konden opnemen.



Wat ik me nog het bet kan herinneren van de film waren de stukjes waar iemand een feestje had gefilmd en de scene waar 1 minuut lang de skatebaan achter onze school werd gefilmd.

Ook het stukje waar 1 minuut lang een fontein werd gefilmd staat me erg bij.



Het is een erge bijzondere film het was een project dat werd opgezet door twee mensen en allemaal vreemde hadden verzamelt om met hun samen te werken. Iedere minuut is interessant om te zien vooral ook omdat je ziet hoe mensen denken over wat er gebuert en wat precies dat uur voor hun symboliseert.



Ik denk als je deze film over een paar jaar terug zou kijken je nog geïntrigeerd zal zijn. De simpele moment opnames van het stads leven zetten je aan het denken over het leven en hoe jij deze benut.

Toen ik naar de première toe ging wist ik niet zo goed watt ik moest verwachten. Ik had nog nooit eerder een art film gezien alleen blockbusters. Het veraste me op een goede manier blockbusters zijn meer voor vermaak merkte ik op artfilms zetten je echt aan het denken. Met deze film was ik echt een tijdje bezig en ik zou hem aan veel mensen aanraden. 

Boijmans Van Beuningen

Museum Boijmans Van Beuningen

14-6-2013

Het museum Boijmans Van Beuningen ligt aan het museumpark in Rotterdam. Het museum is voor beeldende kunst. Het heeft een grote collectie beroemde schilderijen, beelden en andere soorten kunstwerken.  Er is zelfs kunst van Jan van Eyck, Rembrandt, Salvador Dali en Jeff Koons. Door naar de namen van de kunstenaars te kijken die ik net heb opgenoemd kun je afleiden dat er zeer verscheidene kunst hangt. Van abstract tot surrealistisch en van kunst uit de vroege middeleeuwen tot de 21^ste eeuw.

Door deze verscheidenheid in kunst valt er veel te bewonderen, het is een groot museum waar je niet zomaar eventjes door heen loopt. Voor sommige mensen is dit positief maar voor sommige ook negatief. Alles is mooi uitgestald op een logische wijze, je loopt door de gangen heen en ziet de vooruitgang in de kunst wereld. De kunstwerken uit de vroege middeleeuwen hangen in het begin zonder naam en in de naam van god, een paar kamers verder hangt bijvoorbeeld een kunstwerk van Piet Mondriaan een zeer grote sprong naar de moderne kunst. Het realistisch uit de middeleeuwen naar “de stijl” van nog niet zo heel lang geleden zijn haast tegenovergestelde, als je van maar één soort kunst houd is dit niet het soort museum waar je naartoe moet. Als je juist van wat afwisseling houdt is dit het perfecte museum.

Persoonlijk vond ik het Boijmans geweldig. Er waren veel dingen die ik al lang in het echt had willen zien, zoals de werken van Dali en van Jeff Koons waar ik erg fan van ben. Bij het vak tekenen gebruiken we het boek “beeldende begrippen” waar veel plaatjes in staan om de begrippen uit te leggen. Ik verbaasde me erover hoeveel kunst uit dat boek in het Boijmans hangt, wat erg leuk is om  te zien want dan weet je er al wat over. Dit maakte het voor mij veel makkelijker om sommige dingen te begrijpen. Ook de lessen van ckv over kunst en engagement hebben geholpen om kun st meer te begrijpen en ook te waarderen.

Het Boijmans is een zeer veelzijdig museum met beroemde kunstwerken door het hele gebouw uitgestald. Hoewel dit maakt het voor sommige mensen minder aantrekkelijk, maar toch ook voor andere mensen juist weer aantrekkelijk. Ik denk alleen dat niemand dit museum niet kan waarderen, omdat er altijd wel wat is wat je aanspreekt. Al met al dit museum is zeker het bezoeken waard, er zijn genoeg kunstwerken voor iedereen om te bewonderen en te interesseren.

recensie stedelijk museum

Stedelijk museum, in Amsterdam op 2 April

 

Een van de vele drukbezochte musea in Amsterdam het stedelijk museum waar iedereen zijn ogen uitkijkt. De uitgebreide collectie moderne kunst en tentoonstelling kan menig mens tevreden stellen.

 

Het stedelijk museum is een erg groot museum met meerdere verdiepingen. Het gebouw is gebouwd in een compleet andere stijl als de kunst. Behalve het nieuwe gedeelte wat pas geopend is. Er hangt zeer veel verschillende kunst, van jonge kunstenaars tot oude meesters in het vak.

 

Er is zeker veel te zien in het stedelijk museum en je kan er veel leren. Er zijn erg veel bijzondere kunstwerken om te bewonderen en om over te lezen. Het enige jammeren is dat er alleen maar moderne kunst is en niks anders, ook al kan je geen enkel kunstwerk vergelijken. Al de kunstwerken zijn ook zeer mooi uitgestald en hebben een goede plek in het museum gekregen.

 

Persoonlijk hou ik meer van andere stromingen in de kunst, een schilderij waar je steeds wat nieuws in kan ontdekken. De kunstwerken die altijd mijn aandacht trekken zijn uit de wat oudere tijd en hebben meer een scene te vertellen en geen emotie. Ik raakte best snel verveeld toen ik door het museum aan het rondlopen was, er waren maar een paar die echt mijn aandacht trokken.

 

Het is een groot museum waar je veel kan leren. Je kan het mooi vinden of lelijk, maar als je weet dat je van dat soort kunst houd is het zeker waard om te bezoeken.

recensie Sonneveld huis

Sonneveld huis, in Rotterdam

1932-1933, door architect Leendert van der Vlugt in opdracht van A.H.Sonneveld.

 

 

De museumwoning van Rotterdam en rijksmonument het Sonneveld huis. Zeer modern maar toch al zo oud, je zou eigenlijk wel kunnen zeggen tijdloos.

We hebben deze woning met school bezocht in Rotterdam, we hebben door het huis rond kunnen lopen en heel de geschiedenis van het huis kunnen ontdekken.

 

Het Sonneveld huis is erg rechtlijnig met veel glas. Vanaf de buitenkant zag het er niet zo bijzonder uit, maar van binnen was het een hoogstandje architectuur.

Ieder kamer had een efficiënte functie en een daarbij passende inrichting. Alles is grondig uitgedacht en te mooi om te beschrijven. Iedere kamer had zijn eigen kleur en vaste functie. Doordat het zo rechtlijnig is en fantastisch is ingedeeld is het zo modern alles is netjes en precies, geen poespas.

 

Doordat alles zo handig is ingedeeld kan je alles vinden en is alles in het huis netjes. Veel kleur maakt het huis wat vrolijker en speelser in plaats van netheid en strakheid, een perfecte combinatie van de twee. De vele ramen die overal geplaatst zijn laten veel ligt in en verlichte dit enorme huis prima. Deze ramen zorgen er wel voor dat je veel tijd moet besteden aan het schoonmaken. De ligging vind ik ook niet zo gunstig. Het zou zeker geen woonhuis kunnen zijn door de oude apparatuur die ingebouwd is. Daar gaat het alleen niet om het is gewoon simpelweg een mooi huis om te bewonderen.

Ik moet eerlijk zeggen omdat het zo een groot huis is had ik het na een tijdje wel gezien. Ook na de woonkamer waar een enorme vleugel in stond en de badkamers van een prachtige blauw groene keur, maakte niks meer zoveel indruk in het huis.

 

Het Sonneveld huis is tijdloos met zijn plus en minpunten waar iedereen zijn eigen mening over heeft. Het zou dan wel niet woonbaar beschouwd kunnen worden maar het is op zijn minst gewoon een heel groot uitgedacht kunstwerk.

En zeker waard om een keer doorheen te lopen.  

 

eindverslag ckv

Van ckv heb ik aardig wat geleerd, al moet ik wel zeggen ik had ook veel van deze onderwerpen geleerd met tekenen. Vooral over het onderwerp engagement heb ik veel geleerd. CKV was voor mij ook heel veel nadenken over bepaalden onderwerpen. Zoals bijvoorbeeld over de vraag wat is kunst? En de vraag Wat vind ik wel en wat niet mooi? Hier moest ik echt filosoferend over denken en heb er ook lang over nagedacht.

In het begin van het jaar hat ik niet echte hoge verwachtingen van ckv. Ik dacht eerder dat het gewoon maar over wat kunstwerken zou gaan en klaar. Nu ben ik tot de conclusie gekomen dat het helemaal niet zo is. Ckv is echt een diepgaand vak waar je veel van kan opsteken en ook je smaak voor kunst kan definiëren.

Ook hadden we in het begin van het jaar ckv in het Engels en nu gewoon in het Nederlands dat heeft ook een groot verschil gemaakt.

Ik heb vooral veel geleerd over het onderwerp kunst en engagement . Door onderzoek te doen naar de makers van kunstwerken en de kunstwerken zelf ga je ze als maar meer en meer begrijpen. Hierdoor kom je kunst meer te waarderen , je gaat er anders naar kijken. Nu snap ik waarom mensen sommige kunst mooi kunnen vinden ook al zou jezelf als eerste gedachte lelijk kunnen hebben.

In het begin van het jaar vond ik de lessen veel minder leuk je moest ook zelf ontwerpen, maar dit vind ik eigenlijk niet bij het vak ckv horen. Ik wou echt wat leren over de kunst . deze aanpak was dus geen succes. Later in het jaar zijn de lessen veel beter geworden en vond ik ze ook interessanter.

Ik vond het leuk om echt feiten te leren en om naar musea te gaan dat zijn mijn top punten.

Een min punt vind ik dat het ook soms best wel lastige stof is waar je maar gevoel voor moet hebben zoals bij het onderwerp engagement.

presentatie engagement

Joseph beuys

was een Duitse beeldhouwer. Hij maakte tekeningen, plastische objecten, sculpturen en installaties. Bekend werd hij met performances en Fluxusconcerten. Hij wordt gezien als een van de meest invloedrijke Duitse kunstenaars uit de tweede helft van de 20e eeuw.

De werken van Beuys zijn meestal onconventioneel van aard: ze zorgen vaak voor een sterke mening bij de beschouwer. Het avant-gardistische werk van Beuys wordt vaak als sterk conceptueel betiteld: voor hem was het effectief overbrengen van zijn ideeën belangrijker dan de persoonlijke manuele uitwerking van zijn kunstwerken. De uitwerking kon bijvoorbeeld ook gebeuren door technici en handwerkslieden. Hij maakte circa vijfhonderdveertig multiples, die vaak bestonden uit nieuwe combinaties van reeds bestaande industriële voorwerpen. Hij maakte in totaal meer dan 15.000 werken. Als belangrijkste kunstwerk noemde Beuys desgevraagd zijn 'Sociale Sculptuur'. Dit is een radicale kunsttheorie waarbinnen ieder mens kan participeren en verantwoordelijk is voor de kwaliteit van de samenleving waarin hij leeft.

 

Engagement

Het eikenproject van Joseph Beuys moest resulteren in het doorlopend planten van meer bomen over de gehele wereld om milieu- en sociale veranderingen teweeg te brengen. Ook moest het iedereen bewust maken van onze afhankelijkheid van een groter ecosysteem.

 

Robert Owen

Robert Owen werd in 1771 als zesde kind geboren in Newtown, Wales. Zijn vader was zadelmaker en hoefsmid. Robert was een zeer intelligent kind en heel leergierig. Na negen jaar op school te hebben gezeten, werkte hij enkele jaren in een plaatselijke winkel voordat hij naar Londen vertrok. Daar voegde hij zich bij zijn broer en werkte hij in enkele spinnerijen. Vervolgens verhuisde hij naar Manchester, waar hij in dienst kwam van een manufacturenhandel. Op zijn eenentwintigste had hij zich omhoog gewerkt tot fabrieksmanager bij Chorlton Twist Mills.

Veel van de ideeën die Owen verwezenlijkte, zijn tegenwoordig in de industrielanden vanzelfsprekend geworden. Daartoe behoren de afschaffing van kinderarbeid, onderwijs aan kinderen, arbeidstijdverkorting, motivatie van de werknemers en hygiënische arbeidsomstandigheden.

Owen heeft niet alleen een utopie bedacht en er over gepubliceerd, hij heeft ook de daad bij het woord gevoegd. In de Nieuwe Wereld werd in 1825 een kleine Duitse nederzetting gekocht (Indiana, VS). De nederzetting heette New Harmony maar kwam om uiteenlopende redenen niet van de grond. De inwoners wisten de balans tussen de vrijheid van het individu en gebondenheid als onderdeel van het collectief niet te vinden. Ook het verbieden van privé-bezitsvorming droeg bij aan de instabiliteit.

magisch realisme

door Salvador Dali
Het gaat over de vervorming van tijd en de levensduur van een persoon.










popart

door Andy Warhol
Geen echte bedoeling alleen een portret van Marelyn Monroe